EXO : DAMAGED BOND (HUNHAN)
'The forbidden bond is never come true, is it?' มีหลายเรื่องราวที่เกิดขึ้นมากมาย ทุกครั้งผมก็มองเขาเป็นแค่เด็กผู้ชายคนนึง..
ผู้เข้าชมรวม
2,355
ผู้เข้าชมเดือนนี้
4
ผู้เข้าชมรวม
ข้อมูลเบื้องต้น
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
In solitude,
where we are least alone
. . . . . . .
* Warning [!!!] *
เราอยากเขียนเพราะอยากเขียน
ไม่ได้มีเจตนาอะไรทั้งนั้น ไม่ได้คิดจะเอามาขาย แค่อยากเขียนให้อ่านกัน
ใครไม่ชอบ หรือรับเนื้อเรื่องไม่ได้ ก็กดปิดเถอะค่ะ *กราบงามๆ*
ผลงานอื่นๆ ของ mr.dasher☆ ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ mr.dasher☆
"ฟิคหม่นๆ เรื่องนี้ทำให้ใจเราสั่นอยู่ตลอดเวลาเลยค่ะ"
(แจ้งลบ)สวัสดีค่าไรท์ เราเพิ่งมาวิจารณ์เป็นครั้งแรกค่ะ เค้าทำกันยังไงหนอ? มาสมัครเป็นสมาชิกถาวรเพราะอยากวิจารณ์เรื่องนี้มากๆ ปกติเม้นท์แบบไม่ใช่เมมเบอร์ ล๊อคอินไม่คุ้นตา ช่างมันนะคะ 555 เนื้อเรื่องก็ดาร์กๆ อึมครึมๆ เหมือนที่ไรท์บอกเลยค่ะ โดยส่วนตัวเราชอบการบรรยายมากเลยค่ะ เข้าถึงอารมณ์ ความหม่นของตัวละครได้ดีมาก เรารู้สึกว่าตอนอ่านเรื่องนี้ แล้ว ... อ่านเพิ่มเติม
สวัสดีค่าไรท์ เราเพิ่งมาวิจารณ์เป็นครั้งแรกค่ะ เค้าทำกันยังไงหนอ? มาสมัครเป็นสมาชิกถาวรเพราะอยากวิจารณ์เรื่องนี้มากๆ ปกติเม้นท์แบบไม่ใช่เมมเบอร์ ล๊อคอินไม่คุ้นตา ช่างมันนะคะ 555 เนื้อเรื่องก็ดาร์กๆ อึมครึมๆ เหมือนที่ไรท์บอกเลยค่ะ โดยส่วนตัวเราชอบการบรรยายมากเลยค่ะ เข้าถึงอารมณ์ ความหม่นของตัวละครได้ดีมาก เรารู้สึกว่าตอนอ่านเรื่องนี้ แล้วมันเงียบมาก บอกไม่ถูกแฮะ เหมือนว่าเวลาเราอ่าน เราจะไม่ได้ยินเสียงอย่างอื่นเลยค่ะ หลุดเข้าไปในโลกที่อ่านเลย เราไม่ค่อยได้อ่านฟิคแล้วใจเต้นเท่าไหร่อ่ะค่ะ ส่วนมากอ่านเรื่อยๆ ไม่หือไม่อืออะไรเท่าไหร่ อ่านมาเยอะพอสมควร มีเรื่องเดียวที่ทำเราร้องไห้ ไม่ใช่แนวดราม่าอีกต่างหาก ไม่มีเอ็นซีด้วย เป็นฟิคแฟนตาซีเหนือมนุษย์ของเอ็กโซ 555 แต่พอมาอ่านเรื่องนี้เรียกอารมณ์จากเราได้มากที่สุด เราไม่ร้องไห้นะ เพราะมันไม่เศร้า มันอึมครึมมากกว่า มันคือความหม่นของตัวละครอ่ะค่ะ เราว่าไรท์ถ่ายทอดออกมาได้ดีมากๆ เลยค่ะ ไรท์บรรยายให้เรารู้สึกถึงว่าเราคือลู่ เราอึดอัด เรารู้สึกถึงความเหงาและโดดเดี่ยวของลู่ได้เลย ลู่จมปรักกับตัวเอง เฝ้าคิดอยู่อย่างงั้น อยู่เหงาๆ เซฮุน รายล้อมด้วนผู้คน เป็นที่รัก ได้ใช้ชีวิตอย่างที่ควรจะเป็น ในตอนแรก เราว่าทั้งสองคนมีความสัมพันธ์ที่เรียกได้ว่าอึดอัดมากเลยค่ะ เราอ่านเราก็อึดอัด เหมือนมันกลืนไม่เข้าคายไม่ออก คนนึงเลือกที่จะอยู่กับความคิดว่าจะทำยังไงดีกับเรื่องนี้ แต่อีกคนอย่างเซฮุนเลือกที่จะหนีปัญหานะเราว่า มันเลยทำให้มีคนต้องมาเจ็บเพราะเรื่องนี้อีกคนอย่างฮีจอง นั่นแหละค่ะ สรุปว่าไรท์บรรยายให้เราเข้าถึงอารมณ์มาก คำผิดก็น้อยมากๆ เลยค่ะ เราชอบจัง บางเรื่องเราเจอคำผิดเยอะมากๆ เราเลิกอ่านเลยอ่ะค่ะ ไม่ใช่พิมพ์ผิดนะคะ แต่ไรท์บางคนตั้งใจที่จะใช้คำผิดนั้นๆ เลย ไม่รู้ด้วยซ้ำว่ามันผิด แต่เรื่องนี้ไม่มีดมเม้นท์นั้นเลยค่ะ มีแค่พิมพ์ผิดนิดๆ หน่อยๆ เราอ่านถึงตอน 8 แล้ว อีกตอนเดียวจบ ใจหายลึกๆ ค่ะ เเบบว่าเราจิตนิดๆ อยากหน่วงต่ออีกสักระยะ 555 ฟิคเรื่องนี้เราเจอครั้งแรกเพราะมีคนรีทวิตค่ะเราเลยตามมา ตอนนั้นลงได้สัก 2-3 ตอนมั้งนะ เราก็อ่านข้อควรระวังของไรท์อย่างดี การที่ไรท์ไม่ลงต่อที่นี่ก็เพราะมีคนไม่ทำตามคำเตือนเนอะ แต่ไม่เป็นไรนะคะ คนเรามีแบบนี้เยอะเลย ไม่ค่อยทำตามกฏหรืออะไรที่ใครตั้งไว้ เราขอบคุณไรท์มากๆ นะคะที่แต่งมาให้เราได้อ่านๆ กัน ทั้งๆ ที่ไรท์ไม่จำเป็นต้องแต่งต่อก็ได้ เพราะมีคนแหกกฎ แต่ไรท์ก็ยังมาต่อให้เราอ่านจนจบ ขอบคุณมากๆ เลยนะคะ เราเป็นกำลังใจในการสร้างสรรค์ผลงานชิ้นต่อๆ ไปนะคะ อ่านน้อยลง
MUU POR | 18 ต.ค. 56
0
0
"ฟิคหม่นๆ เรื่องนี้ทำให้ใจเราสั่นอยู่ตลอดเวลาเลยค่ะ"
(แจ้งลบ)สวัสดีค่าไรท์ เราเพิ่งมาวิจารณ์เป็นครั้งแรกค่ะ เค้าทำกันยังไงหนอ? มาสมัครเป็นสมาชิกถาวรเพราะอยากวิจารณ์เรื่องนี้มากๆ ปกติเม้นท์แบบไม่ใช่เมมเบอร์ ล๊อคอินไม่คุ้นตา ช่างมันนะคะ 555 เนื้อเรื่องก็ดาร์กๆ อึมครึมๆ เหมือนที่ไรท์บอกเลยค่ะ โดยส่วนตัวเราชอบการบรรยายมากเลยค่ะ เข้าถึงอารมณ์ ความหม่นของตัวละครได้ดีมาก เรารู้สึกว่าตอนอ่านเรื่องนี้ แล้ว ... อ่านเพิ่มเติม
สวัสดีค่าไรท์ เราเพิ่งมาวิจารณ์เป็นครั้งแรกค่ะ เค้าทำกันยังไงหนอ? มาสมัครเป็นสมาชิกถาวรเพราะอยากวิจารณ์เรื่องนี้มากๆ ปกติเม้นท์แบบไม่ใช่เมมเบอร์ ล๊อคอินไม่คุ้นตา ช่างมันนะคะ 555 เนื้อเรื่องก็ดาร์กๆ อึมครึมๆ เหมือนที่ไรท์บอกเลยค่ะ โดยส่วนตัวเราชอบการบรรยายมากเลยค่ะ เข้าถึงอารมณ์ ความหม่นของตัวละครได้ดีมาก เรารู้สึกว่าตอนอ่านเรื่องนี้ แล้วมันเงียบมาก บอกไม่ถูกแฮะ เหมือนว่าเวลาเราอ่าน เราจะไม่ได้ยินเสียงอย่างอื่นเลยค่ะ หลุดเข้าไปในโลกที่อ่านเลย เราไม่ค่อยได้อ่านฟิคแล้วใจเต้นเท่าไหร่อ่ะค่ะ ส่วนมากอ่านเรื่อยๆ ไม่หือไม่อืออะไรเท่าไหร่ อ่านมาเยอะพอสมควร มีเรื่องเดียวที่ทำเราร้องไห้ ไม่ใช่แนวดราม่าอีกต่างหาก ไม่มีเอ็นซีด้วย เป็นฟิคแฟนตาซีเหนือมนุษย์ของเอ็กโซ 555 แต่พอมาอ่านเรื่องนี้เรียกอารมณ์จากเราได้มากที่สุด เราไม่ร้องไห้นะ เพราะมันไม่เศร้า มันอึมครึมมากกว่า มันคือความหม่นของตัวละครอ่ะค่ะ เราว่าไรท์ถ่ายทอดออกมาได้ดีมากๆ เลยค่ะ ไรท์บรรยายให้เรารู้สึกถึงว่าเราคือลู่ เราอึดอัด เรารู้สึกถึงความเหงาและโดดเดี่ยวของลู่ได้เลย ลู่จมปรักกับตัวเอง เฝ้าคิดอยู่อย่างงั้น อยู่เหงาๆ เซฮุน รายล้อมด้วนผู้คน เป็นที่รัก ได้ใช้ชีวิตอย่างที่ควรจะเป็น ในตอนแรก เราว่าทั้งสองคนมีความสัมพันธ์ที่เรียกได้ว่าอึดอัดมากเลยค่ะ เราอ่านเราก็อึดอัด เหมือนมันกลืนไม่เข้าคายไม่ออก คนนึงเลือกที่จะอยู่กับความคิดว่าจะทำยังไงดีกับเรื่องนี้ แต่อีกคนอย่างเซฮุนเลือกที่จะหนีปัญหานะเราว่า มันเลยทำให้มีคนต้องมาเจ็บเพราะเรื่องนี้อีกคนอย่างฮีจอง นั่นแหละค่ะ สรุปว่าไรท์บรรยายให้เราเข้าถึงอารมณ์มาก คำผิดก็น้อยมากๆ เลยค่ะ เราชอบจัง บางเรื่องเราเจอคำผิดเยอะมากๆ เราเลิกอ่านเลยอ่ะค่ะ ไม่ใช่พิมพ์ผิดนะคะ แต่ไรท์บางคนตั้งใจที่จะใช้คำผิดนั้นๆ เลย ไม่รู้ด้วยซ้ำว่ามันผิด แต่เรื่องนี้ไม่มีดมเม้นท์นั้นเลยค่ะ มีแค่พิมพ์ผิดนิดๆ หน่อยๆ เราอ่านถึงตอน 8 แล้ว อีกตอนเดียวจบ ใจหายลึกๆ ค่ะ เเบบว่าเราจิตนิดๆ อยากหน่วงต่ออีกสักระยะ 555 ฟิคเรื่องนี้เราเจอครั้งแรกเพราะมีคนรีทวิตค่ะเราเลยตามมา ตอนนั้นลงได้สัก 2-3 ตอนมั้งนะ เราก็อ่านข้อควรระวังของไรท์อย่างดี การที่ไรท์ไม่ลงต่อที่นี่ก็เพราะมีคนไม่ทำตามคำเตือนเนอะ แต่ไม่เป็นไรนะคะ คนเรามีแบบนี้เยอะเลย ไม่ค่อยทำตามกฏหรืออะไรที่ใครตั้งไว้ เราขอบคุณไรท์มากๆ นะคะที่แต่งมาให้เราได้อ่านๆ กัน ทั้งๆ ที่ไรท์ไม่จำเป็นต้องแต่งต่อก็ได้ เพราะมีคนแหกกฎ แต่ไรท์ก็ยังมาต่อให้เราอ่านจนจบ ขอบคุณมากๆ เลยนะคะ เราเป็นกำลังใจในการสร้างสรรค์ผลงานชิ้นต่อๆ ไปนะคะ อ่านน้อยลง
MUU POR | 18 ต.ค. 56
0
0
ความคิดเห็น